Səbinə Yusif yazır - "Məcburi köçkünləri hədəfə gətirməklə, nə istəyirsiniz?"
Günlərdir mətbuatda səngiməyən söhbətlərdən məyusam.
Bu söhbətlər hardan başladı bilirsiniz? Tik-tokda dayanmadan, durmadan belə videolar paylaşıldı: "vaxtilə Qarabağlılara qaçqın deyənlər, indi Qarabağa getməyə portal axtarırlar". Bir-birinin ardınca bu cür araqatan videolar paylaşılırdı. Yadınızdadırsa onda mən bir yazı da yazmışdım. Ayrıseçkilik olmaz, deyə. Qarabağ uğrunda Azərbaycanın hər kəndindən, şəhərindən Şəhid oldu.
Bu məsələnin bir tərəfi
Sonra məcburi köçkünlərin 30 il əvvəl yerləşdikləri evdən indi çıxmaq istəməmələri, ondan sonra da üstəlik ev yiyəsindən pul tələb etməsi. Bununla kifayətlənməyib baldızı ilə ev sahibinə hərbə-zorba gəlməsi.
Bu da məsələnin digər tərəfi.
Daha sonra bu cür hallardan hiddətlənən insanların əsəblərinin cilovunu yığa bilməməsi və sosial şəbəkələrdə onlara cavab vermələri. Jurnalist Səidə Bəkirqızının məhz baldızı ilə ev sahibinə xox gələn keçmiş məcburi köçkün haqqında yayılmış videoya şərh bildirməsi. Bu da məsələnin üçüncü tərəfi.
Və nəhayət hamı qarışdı bir-birinə. Haqlı-haqsız olaraq insanlar bir-birini söyüb, təhqir etməyə başladılar.
Ancaq çox adam düşünmədi ki, hamı eyni deyil. Bütün məcburi köçkünlər deyib, hamını təhqir etmək düzgün deyil.
Qaynanam Füzuli rayon qeydiyyatındadır, yəni keçmiş məcburi köçkündür. Qardaşı Şəhiddir. Mən bir dəfə görmədim ki, qaynanam kiminsə qapısını döyə, deyə ki, qardaşım Şəhiddir, mənim filan işimi düzəldin. Toyuq saxlayır, üzüm yarpağı yığır, alçadan, gilasdan turşular hazırlayır, buğdadan nişasta hazırlayır, bostan əkir. Bir sözlə gecə-gündüz yorulmadan çalışır. Ev tikir, ev içi alır. Gedib kiminsə cibinə girmir.
Qaldı ki, məcburi köçkünlərin beş yerdə evi var deyənlər, keçmiş məcburi köçkün ailəsi olaraq onu deyə bilərəm ki, yaşadığım evdə işləyən ustanın adını, ünvanını, ustaya verilən məbləği hamısını deyə bilərəm. Bilənlər yaxşı bilirlər. Balaca qızımın 2 yaşı vardı. Gecə-gündüz usta işlədirdik. Mən gündə salonlarda gəzmirəm. Üç metr dırnaq uzatmıram, saç qaynağı etmirəm, plastik əməliyyatlar etmirəm, bədən şəkilləndirmə etmirəm, evdə bir paltarı 10 il də geyinirəm. keçmiş məcburi köçkün ailəsi olaraq yaşadığımız evi bu cür hazır etmişik. Mənim uşaqlarıma çörək pulu vermədilər. Dedilər ki, gərək anası da məcburi köçkün olsun. Heç bir dəfə mənim övladlarımla bir adam maraqlanmadı ki, bu uşaqlar nə yeyir? Harda yatır. Mən Qazaxlıyam. Ataları Qarabağlıdır. Hamımızın qeydiyyatımız Füzuli rayonundadır. Niyə mənim uşaqlarıma çörək pulu verilmədi? Niyə bizim ailəyə də ev verilmədi?
Bir də ən acınacaqlısı odur ki, deyirlər, Qarabağlılar döyüşməyib. Onu deyənin deməli müharibənin dəhşətindən xəbəri yoxdur. Təkcə Ağdam rayonu Birinci Qarabağ savaşında 6500 Şəhid verib.
Qaynanam danışır ki, göydə raket elə gəlirdi ki, hər uşağı bir qoluma aldım, uşaqlara da dedim, yumun gözünüzü. Özüm də gözlərimi yumdum. Dedim heç olmasa raket üstlərinə düşsə, uşaqlar o dəhşəti görməsinlər. Bundan ağır səhnə var?
Xocalıda dinc, əliyalın sakinlərin bir gecədə soyqırımı nə tez unuduldu? Xocalının Milli Qəhrəmanı, Əlif Hacıyevin Qəhrəmanlığı nə tez unuduldu? Hamilə qadınların qarınlarının süngü ilə deşilməsi, körpə qızlara olan təcavüz, azyaşlı uşaqların başlarının dərisinin diri-diri soyulması nə tez unuduldu? İndi rahatlıqla deyilir, qoyub qaçdılar. Kim evini qoyub qaçar? Məcbur oldular qaçmağa. Nə etməli idilər? Gəlin, qızlarımızın namusuna gözlərimizin qarşısında sataşın deməli idilərmi? Əliyalın, silahsız millət nə etməli idi? Heç yerdən kömək yox idi. Bir cücə itəndə adam onu aylarla axtarır. İnsanlar dədə-baba yurdlarından xoş günlərinə yox, məcburi didərgin düşdülər.
Ümumiyyətlə davalar birtərəfli danışıqdan qaynaqlanır. Hər tərəfli müzakirə aparılmalıdır. Kim harda səhv edib, izah olunmalıdır.
Qarabağın Şəhidlərinin, Milli Qəhrəmanlarının siyahısına baxın. Sonra Qarabağlılar döyüşmədi, deyin. Qarabağın Əliyar Əliyevi, Allahverdi Bağırovu, İxtiyar Qasımovu, Salatın Əsgərovası, Şükür Həmidovu, Araz Səlimovu, Ələsgər Novruzovu, Mövsüm Məmmədovu, Seymur Məmmədovu, Asif Məhərrəmovu, Qorxmaz Eyvazovu, Sərdar Səfərovu, Şahlar Şükürovu, Yunis Nəcəfovu, Ramiz Qəmbərovu, Rizvan Teymurovu, Sadıq Hüseynovu, Nizami Məmmədovu, Əsəd Əsədovu, Elnur Nuriyevi, Adil Rüstəmovu, Baloğlan Süleymanovu, Bəhram Rüstəmovu var. Bu igid Azərbaycan övladları Azərbaycanın Milli Qəhrəmanlarıdır.
Qarabağlılar döyüşməyibsə bu Milli Qəhrəmanları yetirən torpağın adı Qarabağ deyilmi?
Kim istəyərdi evini qoyub çıxsın? İstifadə edən hər yerdə var. Tək məcburi köçkünlərin içində deyil.
Mən də ev sahibini öz evindən uzaqlaşdırıb, özünə kənarda ev tikib, ev yiyəsini çöllərdə qoyan məcburi köçkünlərin hərəkətini pisləyirəm. Qəbuledilməzdir. İllərdir yaşadığı evdən çıxmayanlar cəzalandırılsın. Da bu qırğın bizə gərəkdimi?
Davalar, qalmaqallar səngimir. Bəsdirin. Milli qırğına gedir bu söz-söhbətlər. Alın qarşısını. Qardaş davasımı olsun? Nədir istədiyiniz?
İstər keçmiş məcburi köçkünlərin, istərsə də qarşı tərəfin davalı fikirlərinə bir nöqtə qoyulmalıdır.
Dövlətin verdiyi evlərin sənədinə müvəqqəti yaşayış üçün yazılıb. Hamı öz yurd-yuvasına qayıdacaq. Qayıtmaq istəməyəni, dövlətin qanunlarına zidd çıxanlara isə dövlət özü tədbir görüb, lazımi cəzasını verəcək.
Oxunub: 198
Xəbəri paylaş
Paylaş:
Reklam
